Egzamin 14 luty 2024
Egzamin 14 lutego 2024 r.
1. GESUT - rozwiń skrót i podaj definicję? Jakie są rodzaje sieci kanalizacyjnej? Jak tworzy się opisy sieci na mapie zasadniczej? Jakie są oznaczenia sieci uzbrojenia terenu?
GESUT - rozwiń skrót i podaj definicję?
Rozporządzenie w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu
§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
2) GESUT – geodezyjną ewidencję sieci uzbrojenia terenu;
Ustawa prawo geodezyjne i kartograficzne
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
14) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu – rozumie się przez to system informacyjny zapewniający gromadzenie, aktualizację i udostępnianie informacji o sieciach uzbrojenia terenu, w sposób jednolity dla obszaru całego kraju;
Art. 27. 1. Geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu obejmuje informacje o projektowanych, znajdujących się w trakcie budowy oraz istniejących sieciach uzbrojenia terenu, ich usytuowaniu, przeznaczeniu oraz podstawowych parametrach technicznych, a także o podmiotach, które władają tymi sieciami.
Jakie są rodzaje sieci kanalizacyjnej?
Rozporządzenie w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu
§ 7.
2. Dla przewodów sieci uzbrojenia terenu wyróżnia się następujące typy przewodów
2) w sieci kanalizacyjnej:
a) ogólnospławny,
b) deszczowy,
c) sanitarny,
d) przemysłowy,
e) lokalny;
Jak tworzy się opisy sieci na mapie zasadniczej?
Rozporządzenie w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej
Załącznik nr 4
Rozdział 1 (Ogólne standardy techniczne tworzenia mapy zasadniczej)
5. Opisy przewodów uzbrojenia terenu są tworzone według opisanego poniżej schematu:
1) oznaczenie rodzaju sieci uzbrojenia terenu;
2) oznaczenie typu sieci uzbrojenia terenu, z wyjątkiem typu „inny” dla przewodu telekomunikacyjnego;
3) oznaczenie źródła danych o położeniu, pomijając oznaczenie „O”;
4) oznaczenie średnicy przewodu lub wymiaru pionowego i poprzecznego przewodu oddzielonego znakiem „/”;
5) w przypadku gdy przewód jest nieczynny – oznaczenie „niecz.” poprzedzone myślnikiem.
6. Do nadziemnych przewodów telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych nie stosuje się opisu, o którym mowa w ust. 5.
9. W przypadku obiektów geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (GESUT) mających status „projektowany” prezentacja graficzna jest realizowana w następujący sposób:
1) w przypadku przewodów – linią przerywaną 3 mm na 1 mm w kolorze przypisanym
do rodzaju sieci z dodatkiem etykiety „proj.” i oznaczeniem rodzaju sieci;
2) w przypadku urządzeń – linią ciągłą w kolorze przypisanym do rodzaju sieci
z dodatkiem etykiety „proj.” i oznaczeniem rodzaju sieci.
Jakie są oznaczenia sieci uzbrojenia terenu?
Rozporządzenie w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu
§ 4. 1. W GESUT wyróżnia się następujące rodzaje sieci uzbrojenia terenu:
1) wodociągową – oznaczenie literą w;
2) kanalizacyjną – oznaczenie literą k;
3) elektroenergetyczną – oznaczenie literą e;
4) gazową – oznaczenie literą g;
5) ciepłowniczą – oznaczenie literą c;
6) telekomunikacyjną – oznaczenie literą t;
7) specjalną – oznaczenie literą s;
8) niezidentyfikowaną – oznaczenie literą x.
2. Jakie warunki musi spełniać budynek jednorodzinny jeśli brak jest dostępu do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej? W jakiej bazie i jak przedstawia się studnie na mapie zasadniczej? W jakiej odległości od drogi publicznej można wybudować studnię?
Jakie warunki musi spełniać budynek jednorodzinny jeśli brak jest dostępu do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej?
Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
§ 26. 1. Działka budowlana przewidziana pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinna mieć zapewnioną możliwość przyłączenia uzbrojenia działki lub bezpośrednio budynku do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, elektroenergetycznej i ciepłowniczej, a dla budynków wymienionych w § 56 – także telekomunikacyjnej.
3. W razie braku warunków przyłączenia sieci wodociągowej i kanalizacyjnej działka, o której mowa w ust. 1, może być wykorzystana pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi, pod warunkiem zapewnienia możliwości korzystania z indywidualnego ujęcia wody, a także zastosowania zbiornika bezodpływowego lub przydomowej oczyszczalni ścieków, jeżeli ich ilość nie przekracza 5 m3 na dobę. Jeżeli ilość ścieków jest większa od 5 m3 , to ich gromadzenie lub oczyszczanie wymaga pozytywnej opinii właściwego terenowo inspektora ochrony środowiska.
W jakiej bazie i jak przedstawia się studnie na mapie zasadniczej?
Rozporządzenie w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej
Załącznik nr 4
Rozdział 5 (Geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu)
W jakiej odległości od drogi publicznej można wybudować studnię?
Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
§ 31. 1. Odległość studni dostarczającej wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi, niewymagającej, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony ujęć i źródeł wodnych, ustanowienia strefy ochronnej, powinna wynosić – licząc od osi studni – co najmniej:
1) do granicy działki – 5 m;
2) do osi rowu przydrożnego – 7,5 m;
3) do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kom[1]postu oraz podobnych szczelnych urządzeń – 15 m;
4) do najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej, jeżeli odprowadzane są do niej ścieki oczysz[1]czone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód – 30 m;
5) do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji lokalnej bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków oraz do granicy pola filtracyjnego – 70 m.
2. Dopuszcza się sytuowanie studni w odległości mniejszej niż 5 m od granicy działki, a także studni wspólnej na granicy dwóch działek, pod warunkiem zachowania na obydwu działkach odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5.
3. W oparciu o co wykonuje się pomiar przy mapie do celów projektowych? W jakich układach wykonuje się pomiar? Jakie warunki powinna spełniać wysokościowa osnowa pomiarowa? Wymień metody/techniki założenia osnowy pomiarowej wysokościowej? Wymień warunki zakładania osnowy metodą kinematyczną GNSS?
W oparciu o co wykonuje się pomiar przy mapie do celów projektowych?
Rozporządzenie w sprawie standardów
§ 5. 1. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe wykonuje się w nawiązaniu do punktów poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej.
2. W przypadku gdy gęstość punktów osnów geodezyjnych jest niewystarczająca do wykonania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych, pomiary można wykonać w oparciu o osnowę pomiarową nawiązaną do osnowy geodezyjnej.
3. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych związanych z obsługą inwestycji budowlanych może być stosowana osnowa realizacyjna dostosowana, pod względem konstrukcji geometrycznej oraz dokładności położenia jej punktów, do charakteru inwestycji oraz wymagań określonych w dokumentacji budowy.
Prawo geodezyjne i kartograficzne
Art. 3. 1. Podstawę do wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych stanowią osnowy geodezyjne opracowane w państwowym systemie odniesień przestrzennych.
W jakich układach wykonuje się pomiar?
Rozporządzenie w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych
§ 3. 1. Państwowy system odniesień przestrzennych tworzą:
1) geodezyjne układy odniesienia oznaczone symbolami PL-ETRF2000 i PL-ETRF89, będące matematyczną i fizyczną realizacją europejskiego ziemskiego systemu odniesienia ETRS89;
2) układy wysokościowe oznaczone symbolami PL-KRON86-NH i PL-EVRF2007-NH, będące matematyczną i fizyczną realizacją europejskiego ziemskiego systemu wysokościowego EVRS;
3) układy współrzędnych: geocentrycznych kartezjańskich oznaczone symbolem XYZ, geocentrycznych geodezyjnych oznaczone symbolem GRS80h oraz geodezyjnych oznaczone symbolem GRS80H;
4) układy współrzędnych płaskich prostokątnych oznaczone symbolami: PL-LAEA, PL-LCC, PL-UTM, PL-1992 i PL-2000.
§ 15. 1. Państwowy system odniesień przestrzennych stosuje się w pracach geodezyjnych i kartograficznych oraz przy tworzeniu zbiorów danych przestrzennych przez organy władzy publicznej, przy czym:
1) układ współrzędnych PL-LAEA stosuje się na potrzeby analiz przestrzennych i sprawozdawczości na poziomie ogólnoeuropejskim;
2) układ współrzędnych PL-LCC stosuje się na potrzeby wydawania map w skali 1:500 000 i w mniejszych skalach;
3) układ współrzędnych PL-UTM stosuje się na potrzeby wydawania standardowych opracowań kartograficznych w ska[1]lach od 1:10 000 do 1:250 000, wydawania map morskich oraz wydawania innych map przeznaczonych na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa;
4) układ współrzędnych PL-2000 stosuje się na potrzeby wykonywania map w skalach większych od 1:10 000 – w szczególności mapy ewidencyjnej i mapy zasadniczej.
§ 24. 1. Układ wysokościowy PL-KRON86-NH stosuje się do czasu wdrożenia układu wysokościowego PL-EVRF2007-NH na obszarze całego kraju, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2019 r
Jakie warunki powinna spełniać wysokościowa osnowa pomiarowa?
Rozporządzenie w sprawie standardów
§ 10.
3. Średni błąd wysokości punktów pomiarowej osnowy wysokościowej nie może być większy niż 0,05 m względem punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej.
4. Średni błąd wysokości punktów pomiarowej osnowy wysokościowej wykorzystywanej do określenia wysokości szczegółów terenowych, o których mowa w § 19 ust. 3 pkt 1 i 2, nie może być większy niż 0,02 m.
Wymień metody/techniki założenia osnowy pomiarowej wysokościowej?
§ 13. Pomiarową osnowę wysokościową realizuje się:
1) metodą niwelacji geometrycznej;
2) metodą niwelacji trygonometrycznej;
3) metodą niwelacji satelitarnej z wykorzystaniem techniki statycznej GNSS;
4) techniką statyczną GNSS z wykorzystaniem obliczeń postprocessingu;
5) techniką kinematyczną GNSS.
Wymień warunki zakładania osnowy metodą kinematyczną GNSS?
§ 14.
3. Podczas zakładania pomiarowej osnowy wysokościowej z wykorzystaniem techniki kinematycznej GNSS wyznaczenie wysokości punktu osnowy pomiarowej odbywa się przez co najmniej dwa niezależne pomiary oraz obliczenie z nich średniej arytmetycznej, przy czym różnice uzyskanych wysokości na podstawie tych pomiarów nie mogą przekraczać 0,05 m.
4. Wyznaczenie wysokości z wykorzystaniem technik, o których mowa w § 13 pkt 4 i 5, realizowane jest przez wpasowanie matematyczne w oparciu o punkty łączne lub za pomocą przeliczenia wysokości elipsoidalnej do wysokości w państwowym układzie wysokościowym z uwzględnieniem obowiązującego modelu quasigeoidy.
5. Miarą dokładności pomiarowej osnowy wysokościowej są błędy średnie wysokości jej punktów po wyrównaniu, a w przypadku zakładania osnowy pomiarowej technikami kinematycznymi GNSS – dokładność wykorzystanego serwisu pozycjonowania.